Inmiddels zijn we een week in Amora Portugal. In ons eigen huis.
Ergens is het nog niet helemaal te bevatten. ONS huis. Het voelt zo onwerkelijk. Gemengde gevoelens. Ik ben zo ongelofelijk trots op ons.
Trots op P in eerste instantie dat hij met al zijn inzet dit huis voor ons heeft kunnen realiseren. Daarnaast trots op ons, dat we dit avontuur toch maar even aangaan met twee jonge kinderen. In een land waarvan we de taal niet spreken, ik niet tenminste haha.
P spreekt gelukkig een paar woordjes en zinnen.
De eerste week, in een zo goed als leeg huis, viel ons toch wat zwaarder dan we hadden gedacht. Er komt toch veel bij kijken en je gebruikt eigenlijk meer spullen gedurende de dag, met dagelijkse bezigheden, dan je zou denken.
Zo zijn we de eerste dagen alleen maar op pad geweest.
Winkel in, winkel uit. Ikea, bouwmarkt (aka Jordey, Jordins, Joeys… ben het even kwijt.. zoiets ), marktkraampjes en supermarkten. Van handdoeken tot schoonmaakmiddelen en een dweil, van bank tot aan lampjes, een droogrek en een waterkoker, boodschappen en kruiden. We hadden het allemaal nodig.
En dan alsnog een soepje gaan maken van verse groente zonder staafmixer … aldus week 1.
Wat ook erg leuk is. Ons appartement heeft heel veel ramen. En veel badkamers. Deze combinatie met het gebrek aan gordijnen, gezien wij nog maar in week 1 zitten. Zijn we een hoop ‘oeps’ momentjes verder.. ;)
Het fijnste en leukste aan hier zijn vind ik dat we elke dag tijd en ruimte hebben om met zijn viertjes, met ons gezin, te kunnen genieten. Van elkaar, van de zon, van lekker eten, van de cultuur. In de ochtenden willen we graag ons werk kunnen blijven doen, onze routine met de tweeling en het huishouden ed. Maar na het middagslaapje hebben we tijd en aandacht voor elkaar.
Wat ook heel fijn is. De zon schijnt eigenlijk altijd. Waardoor het FOMO gevoel er niet is. In Nederland hadden we al snel het gevoel dat we ‘dit momentje zon’ moesten pakken, er gebruik van moesten maken. Want je weet maar nooit wanneer het weer een mooie dag is.
En vaak kwam de zon natuurlijk precies op dagen of momenten met verplichtingen en werk afspraken waar we niet onderuit konden.
Als nu de zon schijnt tijdens een werkafspraak, niet getreurd, de zon schijnt vast en zeker strakjes ook nog wel én morgen én de dag daarna en daarna en daarna….
Ons huis, ons appartement, staat aan de rand van een onwijs groot bos. Direct vanuit het huis sta je in het bos en kan je uren wandelen. De zon schijnt zo onwijs mooi door de bomen heen in de ochtend. Echt een fantastische plek. Mijn bos, bomen, vogeltjes, natuur hart krijgt hier alles wat ze nodig heeft.
Kleine kanttekening. Het is een nieuwbouwwijk, waarvan een deel nog in aanbouw is. Dit maakt dat wij vanuit ons huis, in plaats van naar vogelgeluiden, nu nog naar boor en zaagmachines, hamer geluiden en schreeuwende werklui luisteren.
Wél gratis entertainment voor onze kleine tweeling.
Wat vinden ze het fantastisch om naar deze bewegingen en gebeurtenissen te kunnen kijken. Ze houden de bouw goed in de gaten ;)
Tips voor verhuizen/ reizen met een tweeling / naar een leeg huis:
- Neem van huis mee wat je mee kan nemen.
Wij dachten, we kopen alles daar wel. Maar een tip is om toch vanuit huis, mee te nemen wat je mee kan nemen. Dan kan je in ieder geval ‘leven’ zonder dat je echt iets móet hebben.
- Doe vooraf research, welke winkels zijn er op plaats van bestemming, wat is het aanbod.
Waar kan je wat halen. Dit scheelt een hoop zoekwerk, met twee huilende kindjes.
- Koop van alles exact 2 dezelfde. Als tweeling moeder zal je dit vast herkennen, toekomstig tweeling moeder; Ja.. ze willen écht continu hebben wat de ander heeft. Haha.
BTW. De bouwmarkt hier heet Leroy…. Oeps.
Reactie plaatsen
Reacties